در این نوبت از معرّفی آثار ارزشمند، به کتاب”عطایای روح‌القدس”نوشتۀ برادر لوک رایان خواهیم پرداخت؛ که در آن بررسی عمیق و جامعی از عطایا و خدمتها در کلیسا شده است، این کتاب پاسخگوی بسیاری از پرسشها در خصوص عطایا و خدمتها می‌باشد و حقایق بزرگی را آشکار می‌کند. این کتاب در زمرۀ کتب الوهیّتی و پیش نیاز تمام ایمانداران مسیح می‌باشد.

یکی از موضوعات بسیار جذّاب در محافل کلیسایی که شور و شوق خاصی دارد موضوع عطایای روح‌القدس است. این گونه هیجانات به خصوص با مشاهدۀ اتّفاقات عجیب در محفل کلیسا همچون معجزه یا شفای یک بیماری بیشتر ایمانداران را به این سمت و سو می‌برد تا ذهنشان محدود به دریافت چنین عطایا و مقهور نمودن بقیّه گردد بدون آن که توجّه کنند که عطایا برای رشد، قوّت و خدمت در کلیسا است نه صرفاً انجام اعمال عجیب.

بسیاری حتّی با به دست آوردن این عطایا بلکل از شخصیّت بزرگی که این عطایا را می‌بخشد یعنی خود عیسی مسیح که امروز به شکل روح‌القدس در میان ما است، روی بر می‌تابند و ارتباط خود را با سر قطع می‌کنند و به دنبال تحسین و تمجید خود می‌باشند، حال آن که همۀ اینها ساطع شده از قوّت خدا است بهر خیریّت کلیسا.

بله گاهی جذّابیّت عطایا آن قدر برای ایمانداران برجسته می‌گردد که از مهم‌ترین امر یعنی تعمید روح‌القدس که حیاتی‌ترین و لازمۀ هر ایمانداری برای داخل شدن در ملکوت و جشن نکاح بره است، غافل می‌گردند. خداوند با مثلی این را به ما شناساند تا فرق مجهز بودن بر عطایا و دریافت روح‌القدس که حکایت بر شناخت و یکی شدن با خداوند و فرزند بودن ما را می‌کند، بدانیم و «نه هر که مرا خداوند خداوند گوید داخل ملکوت آسمان گردد بلکه آن که ارادۀ پدر مرا که در آسمان است به جا آورد. بسا در آن روز خواهند گفت خداوندا خداوندا آیا به نام تو نبوّت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟ آنگاه به ایشان صریح خواهم گفت که هرگز شما را نشناخته‌ام. ای بدکاران از من دور شوید.»

بلی، همان کسانی که مجهّز به قوّتها بودند امّا همچنان روح‌القدس را دریافت نکرده و خداوند آنها را نمی‌شناسد زیرا مهر روح او در آنها نیست. با همۀ این تفاصیل باید گفت که عطایا همان اعجاب اعطا شدۀ آسمانی که هم از یک جهت شهادت همراهی خداوند با ایمانداران است و هم موجب اعتبار بخشیدن به صاحب عطیّه و همین طور به واسطۀ آن موجبات امداد به کلیسا می‌گردد.

در خصوص عطایا بیشتر نویسندگان تنها به همان عطایای نه‌گانه‌ای که پولس رسول به آنها اشاره کرده می‌پردازند و حتّی در تعریف همانها نیز به بیراهه می‌روند. همچون جایی که در ارتباط با نظر پولس در اوّل قرنتیان باب 7 در ارتباط با مسائل متأهلان و مجرّدان نظر این آموزۀ غلط از سخنان او برداشت کرده‌اند که او دارای عطیّۀ تجرّد است!

همان طور که همیشه روی سخن با ایمانداران است، در مجموعۀ آموزه‌های پیشین تأکید شده که به دنبال خدّام مسح شدۀ روح‌القدس برای خدمت بگردید نه به دنبال آنان که شهرۀ دهانها گشته‌اند تا در ارتباط با آموزه‌های کلام با مراجعه به معلّم مسح شدۀ این خدمت به آن منّ راستین و به آموزۀ صحیح دست پیدا کنید همچنان که پولس رسول ظرف برگزیدۀ خدا برای امّتها می‌گوید: «امّا ای برادران به شما التماس داریم که بشناسید آنانی را که در میان شما زحمت می‌کشند و پیشوایان شما در خداوند بوده شما را نصیحت می‌کنند.» و باز در جایی دیگر در اوّل قرنتیان خدام مسیح را وکلای اسرار خدا می‌شمارد. حال با همین نگاه به سراغ چکیده‌ای از کتاب”عطایای روح‌القدس”به قلم معلّم مسح شدۀ کلام، برادر لوک رایان می‌رویم.

عطایا از جمع عطیّه می‌آید و به معنی بخشش و مؤهبت است که در این بخش مقصود قدرتها و قوّتها و عجایب اعطا شدۀ خاص و خارق‌العاده‌ای است که روح القدس به ایمانداران می‌بخشد. باید دانست که این قوّتها و قدرتهایی این گونه‌اند که تا آن زمان شخص از آنها بی‌بهره بوده و به طرفه‌العینی به شکلی عجیب دارای آن شده، بدون آن که برای به دست آوردن آن هیچ تلاشی کرده باشد.

نکته‌ای که در ارتباط با عطایا بسیار حایز اهمیّت است این است که از آن جایی که روح‌القدس با خود عطایای آسمانی به همراه دارد پس هر کسی که مدّعی دریافت روح است لاجرم بایست عطیّه‌ای نیز داشته باشد امّا نکتۀ غامض این بخش این است که از آن جایی که عطایا بخششهای خداوند به کلیسا و ایمانداران است پس ایماندارانی می‌توانند دارای یک سری عطایا باشند ولی همچنان تعمید روح را دریافت نکرده باشند.

در این عصر از جهت چرت رفتن معلّمان و شبانان این عصر که موجبات فراهم شدن بستر دلخوشی کاذب ایمانداران گشته، نویسنده این قسمت را شکافته تا مدّعیان بسیاری که با داشتن یک یا چند عطیّه همچون عطیّۀ زبانها یا سایر عطایا خود را دارای تعمید روح‌القدس معرّفی می‌کنند، از این توّهم کاذب خارج گردند.

ما در کتاب مقدّس از زمان پنطیکاست که اعضای کلیسا دور هم جمع شدند و ریخته شدن روح با تکلّم به زبانهای غیر همراه گردید، با قوّتهای روح و عطایا مواجه می‌شویم. چنان چه از یک ایماندار مسیحی سؤال شود که اوّلین عطیّه در زمان پنطیکاست چه بود؟ بسیار محتمل است که عطیّۀ سخن گفتن به زبانها را نام ببرد امّا نویسنده با مراجعه به کلام آشکار می‌کند که این جواب درست نیست.

خداوند عیسی پیش از صعود خود به آسمان گفت: «اینک من موعود پدر خود را بر شما می‌فرستم پس شما در شهر اورشلیم بمانید تا وقتی که به قوّت از اعلی آراسته شوید.» در این جا خود روح‌القدس وعدۀ پدر و عطیّۀ آسمانی است که به آنان اعلام می‌گردد. به علاوه پطرس رسول در موعظۀ خود در روز پنطیکاست برای حاضرین در آن روز، روح‌القدس را عطای خدا نام برد. «توبه کنید و هر  یک از شما به اسم عیسی به جهت آمرزش گناهان تعمید گیرید و عطای روح‌القدس را خواهید یافت.»

شاگردان مسیح اوّلین و بزرگ‌ترین عطیّه را همان نزول روح‌القدس برای مسیحیان می‌دانند. در خصوص عطایا فقط پولس رسول دست به قلم برده و آنها را در سه گروه دسته‌ بندی کرده: نعمتها؛ خدمتها؛ عملها.

امّا حقیقت امر این است که پولس رسول در خطاب به ایمانداران افسس تنها به نُه عطیّۀ آسمانی اشاره کرده و اینها تمام عطایای روح‌القدس نیست بلکه تعداد عطایای آسمانی بیشترند ولی او در نامۀ خود به افسس فقط خواسته برای نمونه از چند تای آنها نام ببرد.

یکی از مهم‌ترین نکته‌هایی که کلام از آن سخن می‌گوید و نویسنده به آن پرداخته انتظار هلاکت ابدی برای آنانی است که بعد از چشیدن عطایای آسمانی منکر روح‌القدس و عطایای آسمانی گردند. کسی که یک  بار لذّت روح‌القدس را بچشد و مسح شود و عمل روح‌القدس را ببیند و بعد منکر گردد، شیطان آناً او را غلام حلقه به گوش خود کرده و آن شخص نه تنها دیگر صدا و هدایتهای روح‌القدس را نخواهد گرفت بلکه برای هلاکت ابدی مقرّر خواهد بود و هیچ راه نجاتی نخواهد داشت.

در ادامه نویسنده طریق برخورد با چنین شخصی را از سوی کلیسا روشن می‌سازد. نویسنده سعی کرده با برشمردن عطایایی که در کلام ذکر شده تا حد ممکن تک به تک آنها را برای خواننده بیان کند و بعد در ادامه به سراغ جایگاه‌های خدمتی و کهانتی که پولس در رسالۀ خود برشمرده می‌رود و این خدمتهای مهم را تک به تک موشکافی می‌کند و باز بر این مهم تأکید می‌کند که تمیز ندادن پنج خدمت اصلی یعنی ( رسول، نبی، معلّم، شبان، مبشّر ) افتادن به دام خادمین کذبه و سرگردانی را به همراه دارد.

او طریق شناخت مدّعیان خدمت کهانتی را آشکار می‌نماید و انگشت بر این امر مهم می‌گذارد که چنین شخصی بایست حتماً دارای شهادت تعمید روح‌القدس بوده و برای خدمت حتماً ‌بایست دارای یک مسح آسمانی از روح‌القدس، به همراه امری ماوراءالطبیعه باشد و شاهدانی برای آن داشته باشد.