در این نوبت از معرّفی مشاهیر تاریخ کلیسا به زندگی کلارنس لارکین (Clarence Larkin )، خواهیم پرداخت.

او متولّد 1850 میلادی در چستر ( Chester )، پنسیلوانیا – و متوفّی به تاریخ 1924 میلادی می‌باشد.

وی خادم باپتیست و ناشر مطالب مطالعاتی کتاب مقدّس از دیدگاه اعصارگرایی کلیسایی بود. کلارنس لارکین در چِستر، پنسیلوانیا به دنیا آمد. او در سن 19 سالگی در کلیسای اسقفی به مسیح ایمان آورد. با وجود این که احساس می‌کرد برای خدمت فرا خوانده شده است، به نظر نمی‌رسید فرصتی برای ورود به خدمت نداشته باشد، بنابراین در بانک مشغول به کار شد.

لارکین در ادامه مهندس مکانیک، طرّاح و معلّم نابینایان شد. مشاغلی که در آن توانایی خود را برای دقّت در توصیف پرورش داد. مشکلات سلامتی او را مجبور به ترک تدریس کرد. پس از مدّتی بهبودی، او به سمت تولید رفت و هنوز هم نیاز به خدمت را احساس می‌کرد.

در سن 32 سالگی، لارکین کلیسای اسقفی را ترک کرد و پس از مطالعه کتاب مقدّس به این نتیجه رسید که موضع باپتیست‌ها دربارۀ غسل تعمید بیشتر از موضع کلیسای اسقفی، به کتاب مقدّس نزدیک است. دو سال بعد او به عنوان خادم باپتیست منصوب شد و سرمایه‌گذاری تجاری خود را برای خدمت تمام وقت ترک کرد. در این مرحله او یک پیش هزاره‌گرا نبود، امّا بعدها پس از مطالعه زیاد به این نتیجه رسید که مسیح قبل از برپایی پادشاهی خود بازخواهد گشت.

اوّلین کشیشی کلارنس لارکین در میدان کِنِت ( Kennett Square )، پنسیلوانیا، و دوّمین مرتبه که بیست سال در آن جا خدمت کرد، در فاکس چِیس ( Fox Chase ) پنسیلوانیا بود. در فاکس چیس بود که لارکین از منظر اعصارگرایی شروع به آموزش کتاب مقدّس کرد. چیزی که تدریس او را منحصر به فرد می‌کرد استفاده از نقشه‌ها و نمودارهای دقیق با جزئیات بود. ( پیشینۀ مهندسی و نقشه‌کشی او در طرّاحیهایش مشهود است. ) لارکین در ابتدا این طرّاحیها را در مقیاس بسیار بزرگ برای استفاده خودش در منبر طرّاحی کرد، امّا آن قدر محبوب شدند که او ناگزیر شد آنها را در قالب کتاب منتشر کند.

کتاب Dispensational Truth: برنامه و هدف خدا برای اعصار ( 1918 میلادی )، که شامل بیش از 115 نمودار و تصاویر است، به عنوان یک کتاب کلاسیک در نظر گرفته می‌شود و تا به امروز تجدید چاپ می‌شود.  لارکین تعدادی کتاب دیگر از جمله تفسیرهای دانیال و مکاشفه نوشت که شامل نمودارها و طرّاحیهای پیچیده می‌شود. در چند سال آخر زندگی لارکین، آثار او به قدری محبوب شد که کشیشی را ترک کرد و تمام وقت خود را به نوشتن اختصاص داد.

“اوّلین نشریۀ مهم لارکین، Dispensational Truth ( یا طرح و هدف خدا در طول اعصار ) بود که شامل ده‌ها نمودار و صدها صفحه بود. تهیّه نمودارها و متن برای لارکین سه سال طول کشید. این کتاب دفاعی است از تقسیم اعصار ما قبل هزاره که از مضامین اصلی موجود در آثار افرادی مانند سی اسکافیلد ( C. I. Scofield )، ویلیام یوجین بلکستون ( William Eugene Blackstone ) و جان نلسون داربی ( John Nelson Darby ) وام گرفته است.

پس از چاپ دوّم کتابش، لارکین آن را بازنگری و گسترش داد و در قالب کنونی خود که بیش از ۳۰۰ صفحه است منتشر کرد. بعد از این موفّقیّتِ اوّلیّه، لارکین پنج کتاب دیگر منتشر کرد:”درستی تقسیم کلمه”،”کتاب دانیال”،”جهان روح”،”دوّمین بازگشت مسیح”و”یک گنجۀ دارو برای کارآموزان مسیحی”که یک راهنمای تبشیری بود.

لارکین، مانند سی. آی. اسکافیلد، به هفت دورۀ مختلف اعتقاد داشت که دورۀ کنونی را”دورۀ فیض”،”دورۀ کلیسا”،”دورۀ کلیسایی”یا”دورۀ موقّت”می‌نامید. این نظریه بیان می‌کند که دورۀ کلیسا”فاصله”در خط زمانی نبوّت کتاب مقدّس را پر می‌کند.”

ما از این گفته‌ها به این جا می‌رسیم که حسب نظرات لارکین تاریخ بشریّت به هفت دوره یا تقسیم‌ بندی اصلی تقسیم می‌شود و دورۀ کنونی، که آن را دورۀ فیض یا دورۀ کلیسا می‌نامد، یکی از این دوره‌ها است. او بر این باور بود که این دورۀ فعلی، یک وقفه یا فاصله در جریان پیشگوییهای کتاب مقدّس ایجاد کرده و این فاصله نقش مهمی را در پیشگوییهای کتاب مقدّس پر می‌کند.

لارکین از تمایل نویسندگان به گفتن چیزهای غیر قانونی درباره یک دیگر متنفّر بود، بنابراین سعی کرد از انتقاد اجتناب کند و خود را با ارائه درک خود از کتاب مقدّس راضی کند.

همچنین کتب او موجبات الهام برای ویلیام ماریون برانهام گشت و او در موعظات بسیاری از نوشته‌های لارکین استفاده نمود. در ارتباط با کتاب مکاشفه، به ویژه نامه‌هایی که به هفت کلیسای آسیای صغیر نوشته شده، ویلیام برانهام با مطالعة آثار نویسندگانی مانند چارلز تیز راسل و کلارنس لارکین به این نتیجه رسید که نظریّات آنها صحیح است. او با این باور که دستیابی به این مفاهیم ناشی از هدایت روحانی بوده، بخش عمده‌ای از آموزه‌های خود را بر پایه نظریّات این نویسندگان بنا نهاد. با این حال، بررسی دقیق نشان می‌دهد که رویکرد هر سة این افراد، یعنی برانهام، لارکین، و راسل، در تعیین دوره‌های زمانی برای هر عصر و انتساب”فرشتگان خاص”به این دوره‌ها، از اساس نادرست و در تضاد با مفاهیم کتاب مقدّس است. بنابراین، صرف نظر از تفاوتهای جزئی در دیدگاه‌های آنان، اصل این نظریات با کلام الهی همخوانی ندارد و پایه‌ای برای استناد نمی‌توانند باشند.

یکی از مهم‌ترین منابع او در این زمینه، کتاب”شرحی بر ادوار کلیسایی”بود که برانهام در آن نظریّات خود را درباره دورانهای کلیسا ارائه داد. این کتاب شامل موارد متعدّدی از آثار کلارنس لارکین است و خود برانهام نیز در سخنانش صادقانه از مطالعۀ آثار این نویسنده یاد کرده است. برانهام در موعظات خود که در سال ۱۹۶۰ میلادی دربارۀ ادوار کلیسایی ایراد کرد به صورت مستقیم این آثار را در سخنان خود به کار گرفت آن چنان که سخنان او بدون کم و کاست به طور کامل از قطعات کتاب لارکین برآمده است.

امّا نقدهای وارده به این آموزه‌ها بر این اساس است که نظریّات لارکین، راسل و برانهام در تعیین دورانهای زمانی کلیسا و اختصاص”فرشتگان خاص”به هر عصر، و تعیین تاریخ آخرالزمان از اساس نادرست و در تضاد با مفاهیم کتاب مقدّس است.

این افراد حتّی نسبت به برداشتهای شخصی و تفاسیر خاص خود از آیاتی همچون ملاّکی باب 4 و آیات دیگر به این درجه از یقین رسیده بودند که این آموزه‌ها با هدایت خداوند است و بر همین اساس نیز پیش می‌رفتند امّا این آموزه‌ها دربارۀ تخصیص ادوار کلیسایی حسب قرار دادن هر کلیسا به عنوان یک عصر و انتصاب فرشتگان خاص به هر عصر، نه تنها از دیدگاه کلامی قابل تأیید نیست، بلکه با واقعیّت تاریخی نیز در تضاد است چون این کلیساها در آن عصر به طور هم راستا وجود داشته‌اند و رسولانی نیز در حال کار بوده‌اند. امّا در نهایت همین آموزه‌ها بنایی گشت برای طرفداران تفکّر تقسیم ادوار کلیسا به چند دوره و همچنان نیز تا به امروز این ایده پیروان خاص خود را دارد.

نمونه‌ای از نمودارهای لارکین: