در این نوبت از معرّفی آثار ارزشمند، به آموزۀ”ده یک و هدایا”نوشتۀ برادر لوک رایان خواهیم پرداخت؛ در این آموزه به موضوع ده یکها و هدایا که جزو موقوفات خداوند محسوب می‌شوند و احکام آن در باب بیست و هفتم کتاب لاویان آمده، پرداخته می‌شود.

یکی از موضوعات چالشی ایمانداران که با شنیدن حکم ده یک از زبان شبان کلیسای خود، از سایر ایمانداران در این باره پرسش می‌کنند این است که آیا باقی ایمانداران هم کسری از درآمد ماهانۀ خود به عنوان ده یک را به کلیسا می‌دهند؟ و چنان چه جوابهای متناقض با عملکرد خود دریافت کنند دچار سردرگمی می‌گردند.

حال در این مجال این که ده یک چیست و به چه مفهومی است و اساساً پرداخت کسری از درآمد شخصی به عنوان ده یک صحیح است یا خیر، موضوع این نوشتار کوتاه با عنوان”ده یک و هدایا”است. باب بیست و هفتم کتاب لاویان ما را با چهار دستۀ موقوفات خداوند یعنی نذر، قربانی، وقف و ده یک و احکام خاص هر دسته آشنا می‌کند. در ارتباط با نذر پیش‌تر آموزه‌ای دیگری با همین نام منتشر شده حال در این قسمت یکی دیگر از این چهار دسته یعنی ده یک و احکام و زوایای صحیح مربوط به آن در این نوشته آمده است.

حسب کلام، هر آن چه که در دستۀ یکی از این موقوفات برای خداوند قرار گیرد، برای ابد متعلّق به خداوند خواهد بود و هرگز قابلیّت استرداد و یا قرار گرفتن در زمرۀ اموال شخصی را ندارد. حال چگونگی کاربرد این متعلّقات و نوع مصارف آن تنها در اختیار خداوند است که خود او در احکامش آن را در کتب مقّدس به شکل کامل اعلام نموده و نویسنده با وجود عدم استناد به آموزه‌های منحرفانه صرفاً از جهت تمیز دادن بین خط و مشی کلامی و ضدیّت آن با تفکّرات اشتباهی که در این بخش در بین ایمانداران کلیسا متداول گشته تنها با نام بردن از چند نمونۀ کوچک گوشۀ چشمی هر چند اندک به بخشهای نادرست نیز انداخته است.

هر چند احکام مربوط به موقوفات به طور جامع در کلام آمده لیکن هنوز کلیساها در ارتباط با آن تصمیمات نابخردانه و غلطی پیش می‌گیرند که بیشتر جنبۀ انسانی دارد نه کلامی. همین امر موجبات مهیّا شدن بستری وسیع برای انحراف می‌گردد و کلیسا از حالت تقدّس خود خارج می‌گردد.

نویسنده در این نوشتار به پرسشهای احتمالی که ممکن است در ارتباط با افراد مشمول قانون ده یکها باشد و همچنین وجود یا عدم وجود معافیت در این موضوع پرداخته و در کنار آن به مدد کلام و آیات هم راستا قسمت بغرنج قضیه را روشن‌تر کرده تا هم اعضا و هم خدّام کلیسا بدانند که برآیند و تبعات عدول از احکام کلام در این قسمت چیست.

نویسنده با رجوع به آیات مرتبط با موضوع، ابتدا مفهوم ده یکها را روشن کرده و بعد نمونه‌های آن در کلام را مشخّص نموده است، و همچنین این نکته را گوشزد کرده که مدیریّت مصارف این نوع وقف با چه کسانی و به چه شکلی و همچنین در چه زمانی است.

در ادامه مطلبی که شفاف‌ سازی آن بسیار حائز اهمیّت است مشخّص نمودن شمول ده یک و چیزهایی است که داخل در این حطیه هستند به عبارت ساده‌تر آن چه که در گروه این ده یکها قرار می‌گیرد و خارج از این، دیگر مشمول پرداخت ده یک نمی‌شود.

سپس نویسنده در ادامه علاوه بر ده یک، به سراغ بخش هدایا که آن نیز حسب شریعت بر قوم حکم شده بود می‌رود و این را روشن سازی می‌کند که پرداخت هدایا به چه شکل است و شمول آن چیست و آیا موعد یا شرایط خاصی دارد و مصارف آن به چه صورت است.